Dil ve konuşma terapistinin çalışma alanları sözel ve sözel-olmayan iletişim sorunlarından, yutma ve yeme bozuklukları olan bireylerin sağaltımına kadar geniş bir aralığı kapsar. Gelişimsel dil bozuklukları, ses bozuklukları, artikülasyon/fonolojik bozukluklar, kekemelik, dudak-damak yarıklıklarına bağlı gelişen konuşma bozuklukları, dil edinimi gerçekleştikten sonra bir kaza yada beyin kanaması sonrası gelişen konuşmanın bozulması yada kaybolması (afazi), edinilmiş yutma bozuklukları dil ve terapisini ilgi ve uzmanlık alanı içerisindedir.

Dil ve konuşma bozuklukları uzmanları iletişim bozukluklarının önlenmesi, tanılanması ve sağaltımı konularında görev yapar. Dil ve konuşma bozukluklarının tanılanması çerçevesinde formal testleri uygular, gerekli durumlarda değerlendirme için gerekli cihaz ve araçları kullanır, gerekli klinik ve eğitsel programlar hazırlar, geliştirir terapi programlarını uygular, elde edilen sonuçları değerlendirir, ailelere ve ilgili meslek gruplarına danışmanlık yapar.

Dil ve Konuşma Terapisi mesleği, 6 Nisan 2011 tarih ve 6225 sayılı yasa ile sağlık meslek mensubu olarak tanımlanmıştır. Ülkemizde dil ve konuşma terapistliği mesleği yeni gelişmekte olan bir meslektir. Türkiye'de uluslararası görev tanımlarına uygun unvana sahip çok az terapist bulunmaktadır. Bu alanda çalıştığını ve dil ve konuşma terapisti olduğun iddia eden pek çok kişi olsa da bu alanda uzman yetiştiren üniversitelerin lisans veya yüksek lisans programından mezun olması gerekir. Dil ve konuşma terapisti olarak çalışabilmek için 4 senelik lisans eğitimi tamamlamak gereklidir. Dil ve konuşma terapistliği alanında yetkinlik ancak bu alanda alınan diploma ile sağlanır. Dil ve konuşma bozuklukları alanında çeşitli kurs ve eğitimler sonrası verilen sertifika programlarıyla uzmanlık kazanılamaz. Bu sertifikalarla alanda çalışma yapılması 6225 sayılı kanuna göre yasal ve etik değildir. 2013 yılı itibari ile ülkemizde dil ve konuşma terapistliği alanında lisans programları da açılmış bulunmaktadır.